Spotify gengur til liðs við streymisþjónustur sem lækka heildarmagn laga. Þetta getur mjög stuðlað að baráttunni gegn nútímatónlist án kraftmikils sviðs.
Þrjár algengustu aðferðir við hljóðstyrksmælingar eru eins og er dBFS, RMS og LUFS. Þó að dBFS sýni hámarksrúmmál tiltekinnar hljóðbylgju, er RMS aðeins nær skynjun manna þar sem það sýnir meðalhljóðstyrk. LUFS ætti að endurspegla skynjun mannsins sem best, þar sem það gefur meira vægi við tíðni sem mannseyra er næmari fyrir, þ.e. miðlungs og hærri (frá 2 kHz). Það tekur einnig mið af kraftsviði hljóðsins, þ.e.a.s. muninum á háværustu og rólegustu hlutum hljóðbylgjunnar.
LUFS einingin var stofnuð árið 2011 sem einn af stöðlum Evrópusambands útvarpsstöðva, samtaka útvarps- og sjónvarpsstöðva með meðlimi frá 51 landi og utan Evrópu. Tilgangur nýju einingarinnar var að nota hana til að koma á hljóðstyrk sjónvarps- og útvarpsstaðla, þar sem meginhvatinn var mikill munur á hljóðstyrk milli dagskrárliða og auglýsinga, svo dæmi séu tekin. Hámarksrúmmál -23 LUFS var komið á sem nýr staðall.
Auðvitað er útvarp minnihlutauppspretta tónlistar í dag og streymisþjónusta og tónlistarverslanir á netinu eru mikilvægari fyrir viðmiðunarmagnið sem tónlist er búin til fyrir. Því er markvert að lægri gildi mældust á stóru úrtaki af lögum frá Spotify í maí en áður. Fækkaði úr -11 LUFS í -14 LUFS.
Spotify var háværasta streymisþjónustan hingað til, en nú eru tölurnar að nálgast samkeppni í formi YouTube (-13 LUFS), Tidal (-14 LUFS) og Apple Music (-16 LUFS). Þessi alhliða lækkun og jöfnun hljóðstyrks á heilum tónlistarsöfnum ætti að hafa veruleg áhrif á eina af verstu straumum tónlistarframleiðslu síðustu áratugi - hávær stríð (bindastríð).
Helsta vandamálið við hávaðastríð liggur í of mikilli þjöppun og minnkun á hreyfisviði, þ.e. að jafna hljóðstyrkinn á milli hljóðlátari og háværari kafla lagsins. Þar sem þegar farið er yfir ákveðið hljóðstyrk við blöndun (ákvarða hljóðstyrkshlutföll milli einstakra hljóðfæra og áhrif á eðli hljóðs þeirra sem rýmis o.s.frv.) myndi röskun eiga sér stað, er þjöppun leið til að auka skynjaðan hljóðstyrk á tilbúnar hátt án þess að þurfa að auka raunverulegt magn.
Tónlist sem er klippt á þennan hátt vekur meiri athygli í útvarpi, sjónvarpi, streymisþjónustu o.s.frv. Vandamálið við óhóflega þjöppun er fyrst og fremst sífellt hávær tónlist sem þreytir heyrnina og hugann, þar sem jafnvel annars áhugaverð blanda getur glatast. Í öfgafullum tilfellum getur röskun samt birst þegar reynt er að ná sem tjáningarríkustu hljóðstyrk meðan á masteringu stendur.
Ekki aðeins eru rólegri kaflar í upphafi óeðlilega háværir (einn kassagítar er jafn hávær og öll hljómsveitin), heldur missa jafnvel kaflar sem annars myndu skera sig úr áhrifum sínum og lífrænum karakter. Þetta er mest áberandi þegar þjöppun er gerð til að samræma háværri leið við hljóðlátari og auka síðan heildarhljóðið. Það er jafnvel mögulegt að tónsmíðin hafi tiltölulega gott dýnamískt svið, en þau hljóð sem annars myndu koma út úr blöndunni (tímabundin - upphaf nótna, þegar hljóðstyrkurinn hækkar mikið og minnkar álíka mikið, dregur svo hægar úr böndunum), eru "skera burt" og á þeim er aðeins röskun sem stafar af tilbúinni minnkun hljóðbylgjunnar til staðar.
Frægasta dæmið um afleiðingar loudness wars er líklega platan Death Magnetic eftir Metallica, en geisladisksútgáfan olli uppnámi í tónlistarheiminum, sérstaklega miðað við plötuútgáfuna sem síðar birtist í leiknum Guitar Hero, var ekki nærri eins mikið þjappað og innihélt mun minni bjögun, sjá myndband.
[su_youtube url=”https://youtu.be/DRyIACDCc1I” width=”640″]
Þar sem LUFS tekur tillit til kraftmikils sviðs en ekki bara hámarksstyrks, getur lag með hærra kraftsvið haft verulega háværari augnablik en mjög þjappað lag og samt haldið sama LUFS gildi. Þetta þýðir að lag sem er undirbúið fyrir -14 LUFS á Spotify verður óbreytt, en að því er virðist mun hærra þjappað lag verður verulega þaggað, sjá myndir hér að neðan.
Auk þess að draga úr hljóðstyrk yfir alla línuna, hefur Spotify einnig hljóðstyrksstillingu sjálfgefið virkjuð - á iOS er það að finna í spilunarstillingum undir "normalize volume" og á skjáborðinu í háþróuðum stillingum. Sami eiginleiki (bara kallaður Audio Check) átti að vera ein helsta leiðin til að berjast gegn mjög þjappðri tónlist í iTunes, þar sem hægt er að kveikja og slökkva á henni (iTunes > Preferences > Playback > Sound Check; í iOS Stillingar > Tónlist > Equalize Volume) og í iTunes Radio kom á markað árið 2013 þar sem það var einn af eiginleikum þjónustunnar og notandinn hafði engan möguleika á að slökkva á henni.
Er lágt hreyfisvið alltaf bara viðskiptaleg ákvörðun?
Mikið hefur verið rætt um hugsanlega endalok hávaðastríðsins og það hófst fyrst nýlega eftir að byrjað var að nota merkið. Svo virðist sem þetta ætti að vera æskilegt fyrir hlustendur, þar sem þeir munu geta notið tónlistar með stærra kraftsviði og flóknara hljóði án röskunar sem stafar af mikilli þjöppun. Það er spurning hversu mikil áhrif hávaðastríðin hafa haft á þróun nútíma tegunda, en hvað sem því líður er þéttur hljómur með lítið kraftsvið sérstakt einkenni frekar en óæskilegt frávik hjá mörgum þeirra.
Þú þarft ekki einu sinni að horfa á öfgakenndar tegundir, jafnvel mikið af hiphop og dægurtónlist byggir á kraftmiklum takti og stöðugu hljóðstyrk. Til dæmis, albúm jájá Kanye West notar öfgakenndan hljóm sem fagurfræði sína og á sama tíma stefnir hann alls ekki á að vekja athygli á hlustendum í upphafi - þvert á móti er það eitt aðgengilegasta verkefni rapparans. Fyrir verkefni sem þessi mætti íhuga eðlilega og magnminnkun, ef ekki endilega viljandi, en samt eins konar takmörkun á skapandi frelsi.
Á hinn bóginn er fullkomin hljóðstyrkstýring enn í höndum hlustandans á tilteknu tæki þeirra og þörfin á að hækka hljóðstyrkinn aðeins fyrir tiltekin tónlistarverkefni til að geta bætt hljóðgæði tónlistarframleiðslu í almennt virðist ekki vera of mikill tollur.
Þetta er mjög fín grein! Satt og tæknilegt. Góð vinna!
Ég skal viðurkenna án pyntinga að ég fletti því frekar fljótt, en ég er ekki alveg viss um hvort ég sé að ná þessu rétt.
Ætti ég að slökkva á sjálfvirku hljóðstyrkstýringunni alls staðar, því annars brenglast það sem ég hlusta á?
Eins og er höfum við það vegna þess að sumir flytjendur eru mjög háværir og aðrir eru hljóðir og þeir eru að reyna að ná meðalstyrk?
Bjögun mun eiga sér stað í þeim skilningi að sum lög geta verið þögguð en önnur kunna að magnast upp. Að minnsta kosti með Apple ætti það ekki að hafa áhrif á gæði upptökunnar sjálfrar.
Það má segja það.
Og hvers vegna ekki Apple?
Vegna þess að farsæll „meistaraverkfræðingur“ (Bob Katz) prófaði það (að sjálfsögðu óháð Apple) og sagðist gera það vel :-)
AHA
Mér líkar ekki að vera þaggað niður og magnað svona upp. Bjögunin og umfram allt hrottaleg klipping myndbandsins er virkilega hræðileg! Það er í raun breyting á hlustun. Undanfarið á ég við vandamál að stríða að mér sýnist öll tónlist vera svo langsótt án teljandi breytinga. Ég hélt að þetta væri bara skítatónlist. Hins vegar, ef þeir geta gert það í þjónustunni, þá er það gott.
Bjögunin sem þú vísar til stafar af of mikilli þjöppun á meðan á masteringu stendur, þ.e.a.s áður en tónlistin nær til fjölmiðla/internets/o.s.frv. Mér er ekki kunnugt um að streymisþjónustur þjappa tónlist á þennan hátt þegar hljóðstyrkurinn er staðlaður, þó það gerist stundum í útvarpi. Tilgangurinn með þöggun ætti frekar að vera að hvetja til aukins kraftmikils sviðs útgefinna upptökunnar.
Og er nú betra að slökkva á hljóðstyrkjöfnun í Spotify, eða er það það sama og hjá Apple?
Ég mæli með eldri grein, aðeins lengri og með fleiri köflum:
http://diit.cz/clanek/road-to-hell-aneb-jak-vydavatele-poskozuji-technickou-kvalitu-hudby/36091
Takk, ég skildi örugglega betur, ég veit ekki hvort það er vegna þess að ég las betur, eða vegna lýsingarinnar :-)
Þetta á líklega ekki heima hér, en ég hefði áhuga á þínu áliti. Sumar iTunes kvikmyndir hafa samræður drukknað af bakgrunnstónlist. Er þetta eðlilegt eða er ég nú þegar að upplifa heyrnarleysi. Eftirlaun við dyrnar?
Ég er líklega heimskur, en á ég að slökkva á eða kveikja á hljóðstyrknum?
Það er undir þér komið :-) ...ef mér skjátlast ekki ætti það bara að hafa áhrif á hljóðstyrkinn, ekki kraftsviðið eða aðra eiginleika tónlistarinnar.
Ef einhver hlustar á tónlist á iPhone eða Beats vörum er honum kannski sama, hvorugur þeirra getur endurskapað upprunalegu upptökurnar af trúmennsku jafnvel á eigin spýtur. Slög eru skopstæling á heyrnartólum, þetta á líka við um efstu línurnar, BOSE/B&OBeoplay mun veita mun betri þjónustu fyrir sama pening og Koss/Sennheiser fyrir þau með snúru. Bestu Libratone eða Audeze Lightning heyrnartólin geta samt ekki jafnast á við endurgerð heyrnartóla með 3.5 mm tengi sem eru þriðjungi ódýrari. Audeze eru sambærileg við meðaltalið sem Samsung býður upp á með 24 bita DAC í símum sínum, DAC í Xperia Z og XZ seríunni frá Sony er miklu betri. Tónlistarsímar eins og V11/V20/G6/Axon hafa ekki enn farið fram úr, jafnvel verstu tónlistarmiðuðu símarnir eins og Lenovo A7010 eða Marshall London fengu að minnsta kosti grunn Wolfson WM8281, enn ódýra Vibe X3 er með blöndu af OPA1612+ Sabre 9018C2M, enginn iPhone með eldingu jafnast á við að heyrnartólin geti ekki jafnað einu sinni vísbendingu. Wireles merkjamál fyrir iOS er ekki mikið í samanburði við eldri BT4.x ásamt SBC, BT5.0 + Aptx eða LDAP færist mílum á undan iPhone 7.
Ég myndi ekki mæla með Koss fyrir góða hlustun, því brenndi bassinn þeirra og diskurinn þekja 1/2 af hljóðinu. Og muninn á hreyfisviðinu (þar af leiðandi minna þreytt eyru o.s.frv.) þekkir þú líka á þessum skíta slögum... :)
Koss The Plug, Porta Pro og Marley Positive Vibration eru bestu heyrnartólin undir þúsund... það fer eftir því hvað þú hlustar á, fyrir ákveðna tegund af "tónlist" hentar kannski UR20 þó að þau séu ekki með neodymium seglum . Slög fyrir 8 lítra hafa kannski sama drifþvermál og Porta Pro fyrir XNUMX lítra, en samt er betra að hlusta á Ports, jafnvel þótt aparnir með sleikju og Shakira á lagalistanum viðurkenna það kannski ekki. :/
Að mínu mati eru portin virkilega hræðileg, en Koss er samt betri en sumir pakkaðir gimsteinar. Ég var að hugsa um samsetninguna á "afrita upprunalegu upptökurnar trúanlega" og Koss, það fer ekki vel saman :)
Það er líka hægt að kaupa eitthvað frá Sennheiser fyrir um lítra og ég er með miklu meira jafnvægi
Gáttirnar eru frábærar fyrir verðið og enginn mun segja mér frá þeim, ég nota þær ekki til að hlusta sjálfur, ég dreifi vitund í gegnum umræður, því í verði á höfninni, nema Marley jákvæðu titringurinn, er allt s **t.
Fólk getur hlustað á tónlist á Marshall Major II, þetta eru skelfileg heyrnartæki. :) Þess vegna mæli ég með Senn fyrir vírinn líka fyrir þá sem eru reyndari og snjallari, og þráðlausir á Beatshnoje-verðinu, ég vil frekar Bose/Beoplay. Þú getur fundið þráðlaus heyrnartæki með góðum árangri fyrir mikið af MEElectronics Matrix2, fólk mun halda áfram að kaupa Marshall Major II BT frá Datart í stað nothæfra heyrnartækja.
Hvað með Vsonic GR07?
Jager og becher bönnuðu mig sjálfkrafa vegna þess að ég leiðrétti ítrekað innsláttarvillur í textanum... svo ég mun reyna að deila honum aftur:
Ég skrifa tölur í textann til að forðast sjálfsbönn (virðing)
Ég þekki þá ekki og hef aldrei átt þess kost að hafa þá í eyrum mínum... athugasemdir:
1) Ekki trúa orði František Bín, hann fer eftir peningnum, hann ýtir ótrúlegu rusli í dóma eins og // milliklassa heyrnartól, hins vegar umsagnir um miðlæga persónulega spilara með betri DAC eru í jafnvægi, þar jafnvel þótt hann leyfi sér að múta sér, þeir leikmenn 90 sem hann getur nánast ekki slúðrað því það er ekki mikið pláss, allir myndu hlæja að honum. :)
2) Otík Šéne hjá HN reynir að vera hlutlægur í heyrnartólum sínum, en sérhver umsögn er huglæg annaðhvort vegna heyrnartakmarkana eða vegna þess að heimskir ritstjórar 43 hlusta á hvað sem þeir vilja á henni, þegar þeir eru ekki að lýsa beint af erlendum vefsíðum. Það sem ég kann að meta við Otík er að hann hefur hlustað á tvö lög: Smetana og Metallica, hann skrifar dóma byggða á 67 hlustunum úr lágtónleikaspilara/iPhone, hann getur gefið góð ráð frá sjónarhóli venjulegs neytanda.
Ég myndi velja RHA T20i fyrir sjálfan mig, skoðaðu amazon de og ebay com, þú munt fá svipað verð á 76 og Vsonic, um það bil helmingi hærra verði en T20i í CZ eshops. :)
3) Í erlendum HiFi tímaritum og tímaritum eru mútur greiddar eins og brjálæðingar, staðbundnir ritstjórar afrita erlenda texta, flestir staðbundnir 1992 ritstjórar hafa ekki einu sinni lágmarks fagmenntun, heyrn, hæfni, ekkert. 89 Þetta hljómar kannski gamaldags, en reyndu að skrifa umsögn um magnara ef þú kannt ekki undirstöðuatriði rafeindatækni, þú hefur aldrei smíðað transiwatt tw 40, þú opnar ekki hlífina á tengiboxinu, þú getur ekki slegið inn (Y er rétt) gæði íhlutanna. Reyndur ritstjóri sér strax hvað er fyrir honum eftir að hafa tekið lokið af og hlustað annaðhvort staðfestir ágiskunina eða tekur saman að verkfræðingum hafi mistekist að nýta möguleika hv.
4) Ef þú stígur til baka frá hönnunarkröfum, fyrir 20 þúsund CZK geturðu keypt hlustunarsett heima sem jafngildir þrisvar eða fimm sinnum dýrari íhlutum, en þú verður að vita hvað þú vilt, ekki velja móttakara með DLNA/AirPlay styður og tengir þessa tækni línu-inn eins og utanáliggjandi kassa sem þú getur keypt á eBay fyrir nokkur þúsund.
5) Ég veit ekki hvernig í AppStore, ég er með app til að prófa heyrnarsviðið á XZ, ef þú tengir viðeigandi heyrnartól geturðu auðveldlega prófað svið þitt.
6) Ef einhver vildi láta sannfærast um að 66 Kossy, tvö eða þrjú ráð:
versla á eBay 8879
768 eru með bandarískar gerðir sendar
snjallt val er söguleg stykki, 456 sem koma stundum fyrir
Ég skal sjá hvað ég finn. Ég er ekki með heyrnartól núna. Ég átti GR07 og keypti þá vegna endurskoðunarinnar og það virkaði fínt áður en svín borðaði þá.
Ég er að hlusta á Dead Can Dance á honum, svo það gæti líka spilað og þú sérð líklega muninn.
af hverju kallarðu marshall major ii skelfileg heyrnartól?
Þeir spila eins og boltar á 69,- frá Sapa.
Sá sem hrósar portunum segir síðan að MM II I spili eins og klettur fyrir 69... Ég er búinn að eiga MM í þrjú og hálft ár, hljóðið er þrisvar sinnum betra, verðin eru sambærileg við porta pro
Það er bara þannig að þú átt það ekki, MM II er gabb fyrir heimskt fólk, Ports spila margfalt betur. MM eiga ekki heldur við um málm. Ef þú keyptir Marley Positive Vibrations í staðinn fyrir MM myndirðu líka njóta betri hljóðs en með hávaðapúðanum, MM hljómurinn næstum jafn slæmur og flest Beats módellínan.
Beats eru of dýr heyrnartól sem eru jafn hávær. Annars er ég ekki sammála þér, ég á bæði port og mm II heima. Ég hlustaði í gegnum sony diskmanninn minn og í öllum verðflokkum spilar hann vel. Annað hvort prófaðirðu gallaða mm II á mp3 með 128 bitahraða eða þú ert sá sem var hrifsaður af..
Til hamingju með að hafa enduruppgötvað discman :) Ég er að hlusta á afkastamikinn 32bita DAC með háviðnáms formagnara og hærri útgangsspennu en þú finnur á flestum vasastærðum rafeindabúnaði. Þú þarft ekki að hafa áhyggjur af gæðum upprunans eða uppruna upptökunnar. Ég er af þeirri kynslóð sem á safn af LP-plötum heima. Ég smíðaði minn eigin Transiwatt TW40 á tvítugsaldri.
BTW diskurinn, eins og flestir vasadiskó, hefur mjög veikburða úttak. Það er ekkert hægt að bera saman við það, svo sannarlega ekki án heyrnartólamagnara, þýðingarmikill mun kosta um 10 sinnum verðið á nýja MMII ergo, ef ég vildi ekki skemmta mér með barni sem mamma eða pabbi gladdi hann , Ég myndi skrifa að þú færð fyrst að minnsta kosti miðlægan leikmann.
Það er staðreynd að það að hlusta á MMII kallar fram skröltandi tilfinningu sem þekkist við að hlusta á fyrstu MPEG-3 mp1-myndirnar sem breyttar voru úr .wav árið 94 í Pentium 75 stúdíói, jafnvel þó við notuðum SoundBlaster 32 til að hlusta. :P
MMII eru meira eins og "innri hátalari" á XT286 PC.
Satt að segja, ef þú tengir þá við iPhone, þá skiptir það engu máli því að hlusta á iPhone er ekki hægt að njóta, hvað þá að njóta. Það er í meðallagi fyrir krefjandi fólk, jafnvel sér DAC frá Qualcomm í Snap820 getur töfrað fram mun betri tónlistarupplifun. Gamla Lenovo A7010 Pro hentar betur til að hlusta á tónlist en iPhone.
Ég get ekki spáð fyrir um hvenær niðurbroti tónlistar á iPhone lýkur, ég vona bara að einn daginn kynni Apple iPhone "pro" sem getur fullnægt jafnvel hlustendum sem vilja meira en að hlusta á upptöku af smellagöngunni frá FM útvarp á MC kassettu á stafrænu formi.
iPhone með gæða DAC (eitthvað á pari við SABER ES9018K2M, ES9018/9218, ES9601, E9016, E9602, TI OPA1612) í stað noname/Cirrus Logic fyrir hálfa eyri og betri myndavél sem gæti allavega passað við þriggja ára gömlu keppni í formi IMX220 og 1/2.4″ með viðeigandi upplausn og hágæða ljóstækni verður kynnt af Apple eftir fimm ár í fyrsta lagi og hver veit nema þá verða allir helstu keppendurnir þegar orðnir fimm til sjö árum á undan iPhone.
Þeir heimskari munu kaupa iPhone + MMII, þeir gáfaðri munu kaupa LG V10 með nýrri rafhlöðu í basarnum, nýjan V10 fyrir þriðjung af verði á eBay, endurnýjuð fyrir helming þess sem hann er í CZ basarnum + BOSE QC35, BeoPlay H8, Senn Momentum, Urbanite eða Koss Porta Pro frá Bandaríkjunum. :) Fyrir tónlistarsíma, auk þess að leigja upptökur, þarftu að kaupa fullnægjandi spilara í Play Store sem getur virkjað sérstakan magnara (venjulega keyrir hann á eigin Qualcomm) eða hlaðið niður enabler af spjallborðinu.
Ég mæli svo sannarlega ekki með Pory, um 1000 var áður Sennheiser PX 100, óviðjafnanlega betra hljóð.
ij